پیچیده گوش

«لغت نامه دهخدا»

[دَ / دِ] (ص مرکب) که گوش وی پیچانده باشند توبیخ را :
به ذل غریبان بیمارتوش
به اشک یتیمان پیچیده گوش.نظامی.