«لغت نامه دهخدا»
[هَ نِ غَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کنایه از روشنایی صبح و شعاع آفتاب. (برهان). || کاغذین پیراهن. کاغذین جامه. کنایه از دادخواهی مظلوم، چه در قدیم الایام متعارف بوده که مظلوم پیراهن کاغذی میپوشید تا بمظلومیت شناخته شود و بپای علم داد یعنی علم عدل میرفته تا پادشاه داد او را از ظالم بستاند. و او را کاغذین جامه نیز گویند. (آنندراج).