«لغت نامه دهخدا»
[غُ] (اِ مرکب) غلام پیر. خدمتگار سالخورده. || خطابی تواضع آمیز که کهتران سالخورده برابر پادشاهان خود را کنند. عنوانی که پیران برابر پادشاه خود را دهند.