پیر کار

«لغت نامه دهخدا»

[رِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب)استادکار. دانای کار :
کدو خوش بنزدیک نرگس بکار
سفارش چه حاجت تویی پیر کار.
ظهوری (از آنندراج).