پیر کنعان

«لغت نامه دهخدا»

[رِ کَ] (اِخ) پیر کنعانی. کنایه از یعقوب پیغمبر. (غیاث) :
شنیده ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن میکند که بتوان گفت.حافظ.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر