پیر کهن

«لغت نامه دهخدا»

[رِ کُ هَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب)پیر کلان. پیر کلانسال. سالخورده. قنسر. قعوس. پیر کهنسال. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر