پیر مجرد

«لغت نامه دهخدا»

[رِ مُ جَرْ رَ] (اِخ) خواجه ابوالولید احمد. || (مزار...)؛ موضعی بظاهر شهرات. (حبیب السیر چ خیام ج3 ص639 و ج4 ص580 و 581).