«لغت نامه دهخدا»
(اِخ)(1) پسر آشیل. از قهرمانان مشهور دربندانِ تروا. وی در سال دهم محاصره در عنفوان شباب جویای نام آمد و روانهء میدان جنگ گردید فیلوکتت را از لیمنی پس گرفت، اوریپیل پسر تلف را برابر تروا بقتل رسانید و بنام و خاطرهء این پیروزی یک نوع رقص با اسلحه موسوم به پیریک ایجاد کرد. وی برای فریفتن و غافل گیر کردن تروائیها در اندرون اسب چوبین پنهان شد و در موقع ضبط و تسخیر شهر با کمال بی رحمی با مردم رفتار کرد، پولیت و پریگام را در پرستشگاه ذبح کرد، استیانافس را از فراز قله ای بزیر انداخت، پولیکسنه را در روی مزار پدرش قربان کرد، آندروماخ زوجهء هکتور جزو غنائم و اسراء وی بود، او را کنیز خود ساخت، با هرمیون ازدواج کرد و در حین عودت در اپیر یعنی در منطقهء طوسقه از آرناؤدستان دولت کوچکی تأسیس کرد و سرانجام بدست اورست که قبل از وی هرمیون را خواستگاری کرده بود بقتل رسید. نیز رجوع به پیرهوس شود. (1) - Pyrrhus.