پیرون

«لغت نامه دهخدا»

[یِ رُنْ] (اِخ)(1) پرانیکوس شاعر یونانی. (ایران باستان ج 2 ص1727). صاحب قاموس الاعلام ترکی آرد: پیرون از مشاهیر حکمای یونان باستانست در شهر الیس از موره تولد یافته و در سنهء 288 یا 304 ق . م. در 90سالگی درگذشته است. ابتدا برسامی و نقاشی مشغول بوده و از آناکسارخوس تحصیل فلسفه کرده و همراه اسکندر به آسیا رفته است. وی چه در علم و حکمت و چه در فضائل نفس و حسن اخلاق بشهرت کامل نایل آمده است و از جملهء فلاسفهء ریبیون میباشد که میگویند: هیچ حقیقتی در این عالم وجود ندارد، آنچه را که حقیقت می پندارند با حقیقت دیگری جرح و طرد توان کرد. پیرون رئیس ریبیون و موجد این فکر خطاست.
(1) - Pieron. Pranicus.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر