پیریا

«لغت نامه دهخدا»

(اِخ)(1) نام قدیم خطه ای واقع در جنوب مقدونیه و منطبقه با قضای قره فریهء عهد عثمانیان. این قضا میان کوه الیمپ یعنی لیمبوس و نهر قره صو یعنی هالیاکمون واقع شده و قصبه های عمده اش را دیوم، پیدنه و منومه مینامیدند. این کلمه از لفظ پیروس گرفته شده که نام کوهی است. و بزعم راویان، حامیان و ارباب انواع شعر و ادبیات و موسیقی که موسه نامیده میشوند در این کوه مقیم بودند، اهالی پیریا بی اندازه مفتون و شیفتهء شعر و موسیقی بوده اند و بیونانیان آموخته. (قاموس الاعلام ترکی).
.(املای فرانسوی)
(1) - Pierie