پیزون

«لغت نامه دهخدا»

[زُ] (اِخ)(1) از مورخان رومی. وی در علم حقوق دست داشت و بفصاحت و بلاغت اشتهار پیدا کرده بود. بعض از قوانین و نظامات مفیده را وضع کرده و در سنهء 133 م. کنسول بوده است. رجوع به کلمهء پیسون در قاموس الاعلام ترکی شود.
(1) - Pison.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر