پیش آوند

«لغت نامه دهخدا»

[وَ] (اِ مرکب)(1) پیشاوند. مقابل پس آوند.(2) لاحقه. مزید مقدم؛ مزید مقدمی که پیش از کلمه درآید و معنی آن کلمه را دگرگون سازد و آن جز از حرف اضافه باشد چون بر. در. اندر. فرا. فراز. فرو. و جز آن. نیز رجوع به پیشاوند شود.
.
(فرانسوی)
(1) - Prefixe .
(فرانسوی)
(2) - Suffixe