«لغت نامه دهخدا»
[بُ لَ] (ص مرکب) که فاصلهء رستنگاه موی سر تا ابروان وی بسیار باشد. که جبهتی گشاده دارد. || خوش اقبال. بخت ور. نیک بخت. نیک طالع. نیک اختر. پیشانی دار.