پیشانی داشتن

«لغت نامه دهخدا»

[تَ] (مص مرکب)خوشبخت بودن. اقبال نیکو داشتن. بختور بودن.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر