پیش عهد

«لغت نامه دهخدا»

[عَ] (ص مرکب) متقدم. سابق زمانی. پیشین. ج، پیش عهدان :
گزارندهء داستانهای پیش
چنین گوید از پیش عهدان خویش.نظامی.