«لغت نامه دهخدا»
[کِ وَ] (ص مرکب) آنکه درجهء پیش کسوتی دارد. یکی از مراتب مرید. صاحب درجه ای از درجهء مریدان. شیخ و مرشد. یکی از مدارج طریقت. مقامی در سلوک (صوفیه). در طبقات صوفیه طبقهء از مرید بالاتر و از شیخ فروتر. || قدیمترین و بزرگترین پهلوان یک زورخانه که حق تقدم دارد در پهلوانی و قدمت زورخانه کاری.