پیغام رسان

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ رَ / رِ] (نف مرکب)که پیغام رساند. که ادای رسالت کند. که پیغام گزارد :
پیغام رسان او دگر بار
آورد پیام ناسزاوار.نظامی.