پی فکندن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ فَ / فِ کَ دَ] (مص مرکب) پی افکندن. بنیان گذاردن. بنا نهادن. || از بن برکندن. رجوع به پی افکندن شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر