تار سر

«لغت نامه دهخدا»

[رِ سَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب)تارک سر: فرق؛ تار سر که راهی است میان موی سر. (منتهی الارب). مفرق؛ تار سر که فرق جای موی سر است. (منتهی الارب). قبض؛ بزرگ شدن سر یا تار سر. (منتهی الارب). قلهء تار سر مردم. (منتهی الارب). رجوع به تار (مخفف تارک) شود.