تارویس

«لغت نامه دهخدا»

[تارْ] (اِخ)(1) دهکده ای در درهء شمال شرقی «آلپ کارنیک»(2) نزدیک شهر تارویس ایتالیا به ارتفاع 811 گز، دارای کلیسایی زیبا، کارخانهء سیمان. 3150 تن سکنه دارد و در تابستان عدهء زیادی به آنجا می روند.
(1) - Tarvis.
(2) - Alpes carniques.