«لغت نامه دهخدا»
(ص نسبی، اِ) منسوب است به تار (درخت). آبی باشد که از درخت تار حاصل کنند و آن شربتی باشد که نشأهء باده در سر آورد. (از جهانگیری). آبی باشد که از درخت تار حاصل شود و مانند شراب نشأه دهد. (برهان) (آنندراج). آبی باشد که از درخت تار گیرند. (انجمن آرا).