تازی مندرک

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِخ) ظاهراً از امرای خراسان معاصر امیر ابوجعفر احمدبن محمد و نصربن احمد سامانی : باز میان مردمان اوق تعصب «شنگل» و «زاتورق» افتاد اندر سنهء احدی واربعین و ابوالفتح [سپهسالار امیر بوجعفر] آنجا شد و ایشان را زجر کرد، باز بوالفتح را خلاف افتاد بسبب «تازی مندرک» و عاصی شد، و از شهر بیرون شد.... (تاریخ سیستان چ بهار ص325).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر