تافته بافی

«لغت نامه دهخدا»

[تَ / تِ] (حامص مرکب) عمل بافتن تافته. بافتن پارچهء ابریشمین. ||(اِ مرکب) جائی که در آن تافته بافند.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر