«لغت نامه دهخدا»
(اِ) تافیار، درباس(1) را گویند. گیاهی است که برگش به رازیانه ماند. در ضماد بکار برند چون مسهل بسیار قوی است تناولش خطرناک است. (از لسان العجم شعوری ج1 ورق 276). این کلمه مصحف تافسیا و ثافسیا است. رجوع به همین کلمات شود. (1) - اذرباس (بحر الجواهر ذیل ثافسیا). رجوع به ثافسیا شود.