تاک

«لغت نامه دهخدا»

[ک ک] (ع ص) احمق. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ابله. (برهان). ج، تاکون، تککه، تکاک، تُکَک. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ||لاغر. ||هلاک شده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).