تاکرای

«لغت نامه دهخدا»

[کِ] (اِخ)(1) رمان نویس انگلیسی (1811- 1863 م.). وی در کلکته متولد شد، یکی از آثارش بازار مکارهء(2) خودنماییهای «هنری اسموند» میباشد، در آثارش زنندگی و استهزاء آزاردهنده ای وجود دارد. از آن جمله استهزاء بیرحمانه ای است که از معایب جامعهء معاصر کرده است. رجوع به زاکری شود.
(1) - Thackeray.
(2) - Vanity Fair.