تالسب

«لغت نامه دهخدا»

[سَ] (معرب، اِ)(1) مأخوذ از یونانی. حرف السطوح. حشیشه السلطان. خردل فارسی. خرفق. خرفه. تخم سپندان. رجوع به دزی ج1 ص139 و 272 ذیل کلمهء «حرف» و رجوع به تالسفیس شود.
(1) - Jon-Thlaspi.