«لغت نامه دهخدا»
[مِ] (ع ص) خداوند خرما. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دارندهء خرمای فراوان. (اقرب الموارد). آنکه خرما دارد. خرمافروش. یقال: رجل تامر... ای ذوتمر. (اقرب الموارد) .