«لغت نامه دهخدا»
[تَ ءَسْ سُ اَ] (نف مرکب)تأسف آور. که تأسف آورد. که دریغ و درد آورد. که اندوه و حسرت آورد. رجوع به تأسف و ترکیبات آن شود.