«لغت نامه دهخدا»
[تَءْ ثِ لَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) که لفظاً علامت تأنیث داشته باشد همچون فاطمه که معناً نیز مؤنث است و همچون صحراء که فقط در لفظ مؤنث میباشد. رجوع به تأنیث و دیگر ترکیب های آن شود.