تئوبروم

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ رُمْ] (فرانسوی، اِ)(1)تئوبروما. در کتب علمی مستعمل است. نوعی گیاه از خانوادهء «مالواسه»(2) مخصوص نواحی گرم که از بسیاری از اقسام آن کاکائو گیرند. گل گلاب در گیاه شناسی ذیل کلمهء «تئوبروما-کاکائو» آرد: دارای میوه هائی بطول 10-20 سانتیمتر با دانه های بسیار است که برای تهیهء شکلاد بکار میرود و دارای مادهء غذایی ازتی بسیار (20%) و مازو و نشاسته (10%) و قند و مواد چربی (52%) است. مهمترین مواد ازتی آن کافئین و «تئوبرومین» (2%) است که برای تحریک دستگاه عصبی بکار میرود. در نقاط گرم و مرطوب میروید. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 203). رجوع به «تئوبرومین» و کاکائو شود.
(1) - Theobrome. Theobroma.
(2) - Malvacees.