تئودبرت دوم

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ دِ بِ تِ دُوْ وُ](اِخ)(1) پادشاه «استرازی» است که بسال 586 م. متولد شد و در سال 596 م. بجای پدر خود «شیلدبرت»(2) نشست ولی فرمانروایی در دست پدربزرگ وی «برونهوت»(3) بود. در سال 599 «برونهوت» بوسیلهء متابعین(4)برکنار شد و تئودبرت ناگزیر به تحمل قدرت و نفوذ سران اقوام بزرگ «استرازی» گردید. «برونهوت» تیری دوم برادر وی را علیه تئودبرت برانگیخت. تئودبرت دستگیر و زندانی گردید و بسال 612 کشته شد.
(1) - Theodebert II.
(2) - Childebert.
(3) - Brunehaut. (4) - Leudesمنظور متابعین شاه یا امیری است که سوگند وفاداری نسبت به او خورده اند.