تبارک

«لغت نامه دهخدا»

[تَ رَ] (اِخ) نام سوره ای قرآنی. (غیاث اللغات) (آنندراج). نام سورهء ملک است که با کلمهء تَبارَکَ (تبارک الذی بیده الملک و هو علی کل شی ء)(1) آغاز میشود :
آن خر پدرت بکشت خاشاک زدی
مامات دف دورویه چالاک زدی
این بر سر گورها تبارک خواندی
و آن بر در خانه ها تبوراک زدی.
(منسوب به رودکی).
(1) - قرآن 67/1.