«لغت نامه دهخدا»
[تَ نَ] (اِ) زن شوهردار و محصنه(1). (ناظم الاطباء). (1) - ظاهراً تصحیفی است از بنانج بمعنی هوو و وسنی. رجوع به بنانج و رجوع به بناغ در لغت نامه و برهان قاطع شود.