«لغت نامه دهخدا»
[تِ رَ] (ع ص) کسی که مال خود را تباه کند و در صرف آن جانب اسراف گیرد. (اقرب الموارد) (از قطر المحیط). مبذر. (قطر المحیط). مردی که بیجا خرج می کند مال خود را و تباه می نماید آن را. (ناظم الاطباء).