«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَ طُ] (ع مص) خشم گرفتن. (زوزنی). خشمگینی با ترش رویی. (از اقرب الموارد). || بخشم آمدن از سخن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
