«لغت نامه دهخدا»
[تَ بِ عُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) حمی العفن. آن است که اخلاط بسبب عفونتی که در آن پدید آید سخونت یابد آنگاه این سخونت به روح و جرم قلب سپس بدیگر اعضاء کشد. (بحر الجواهر). فراوان ترین انواع تب ها، تب های امراض عفونی است که بواسطهء تأثیر میکروب روی مراکز حرارتی تولید میشوند. رجوع به فیزیولوژی دکتر کاتوزیان ج 2 صص244 - 245 و تب و دیگر ترکیبهای آن شود.