«لغت نامه دهخدا»
[تَ بِ زِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) حمای لازم. تب بندی. تب دائم. تب یک بندی. || گاه از آن سل اراده کنند. رجوع به تب و حمی و دیگر ترکیب های این دو شود.
