«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (ع مص) بماندن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). عاجز و درمانده شدن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). درمانده و مانده گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مانده شدن. (آنندراج): استنفرتهم فبلحوا علی؛ ای اَبوا کأنهم اعیوا عن الخروج معه و اعانته و طلبتُ منهُ حقی فبلح؛ اَی عجز عن الاداء. (اقرب الموارد).