«لغت نامه دهخدا»
[تَ ءْ] (ع مص) نکاح کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || فرود آمدن و مقیم شدن در آن. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || جا دادن و فروآوردن کسی را بجایی. (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).