تتبیع

«لغت نامه دهخدا»

[تَ] (ع مص) از پی فرا شدن. (زوزنی). طلب چیزی کردن؛ برفتن در پی آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر