تتراکلرور اتیلن

«لغت نامه دهخدا»

[تِ لُ رِ اِ لِ] (اِ)(1)مایعی است که در 121 درجه حرارت بجوش می آید. خاصیت سمی و درجهء جذب شدن آن از تتراکلرور دوکربن کمتر است و در کرمهای پرندگان مخصوصاً «هتراکیس»(2) کبوتر بمقدار 1/0 - 2/0 سانتی متر مکعب برای هر کیلوگرم وزن حیوان بسیار مؤثر و بعلاوه در مورد آسکاریس و «ان سینر»(3) سگ و گربه و سایر کرمهای مدور حیوانات نیز تأثیر دارد. (از درمانشناسی احمد عطایی ص418). رجوع به تتراکلروردوکربن شود.
(1) - Tetrachlorure ethylene.
(2) - Heterakis.
(3) - Uncinaires.