«لغت نامه دهخدا»
[تَ لِ یَ] (ع مص) در پی کسی رفتن. || نزدیک بمردن رسیدن. || نماز نوافل را تابع فرائض ساختن. || ادا کردن نذر خود را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).