«لغت نامه دهخدا»
[تَ وِ بَ] (ع مص) از گناه بازگشتن. (تاج المصادر بیهقی). بازگشتن از گناه. || باز مهربان شدن خدا بر کسی. توفیق توبه دادن کسی را خدای. || آسان گردانیدن خدای دشواری کسی را. (منتهی الارب). رجوع به توبه شود.