«لغت نامه دهخدا»
[تَ حُ] (ع مص) بشمشیر و عصا فرا گرفتن بعض ایشان مر بعض را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بشمشیر و عصا فراگرفتن یکدیگر را. (آنندراج). || ربودن گوی را به چوگان. || (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).