تجاویف

«لغت نامه دهخدا»

[تَ] (ع اِ) تقاعیر. (قطر المحیط). جمع تجویف. (ناظم الاطباء). || کاواکها و مغازه ها و جوفها. (ناظم الاطباء). || تجاویف انف؛ سوراخهای بینی. (ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر