تجرد

«لغت نامه دهخدا»

[تَ جَرْ رُ] (اِخ) شیخ محمدعلی. از شاگردان شیخ خیرالله فداگجراتی و هم زمان نورالعین واقف بود و خودش لاهوری المولد و اصولش در ملتانیان معدود، اکثر اوقات مجردانه در کوهستان جنبو میگذرانید و در سنهء 1179 ه . ق. در زاویهء مرقد خزید از اوست:
ای زلیخا تا توانی طالب دیدار باش
عاشق فرزند پیغمبر شدی هشیار باش.
جزای تست زلیخا که روز بد دیدی
قیامت است پسر از پدر جدا کردن.
(از صبح گلشن).