«لغت نامه دهخدا»
[تَجْ یَ] (ع مص) (از «ج وو») وُژَنْگ در مشک دادن. (تاج المصادر بیهقی). پیوند کردن خیک را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رقعه زدن خیک را. (اقرب الموارد) (قطر المحیط).