تجیر

«لغت نامه دهخدا»

[تِ] (اِ) دیوار کرباسی خانه خانه دار. (ناظم الاطباء). پردهء کلفت کرباسی که عموماً در سفر با چادر استعمال میشود. مثال: من در سفر، جلوی چادر تجیر میکشیدم و یک حیاط درست میکردم. (فرهنگ نظام). پردهء ضخیم که آویخته نیست و بر ستونهای چوبین استوار است. || پرده و حجاب. (ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر