«لغت نامه دهخدا»
[تَجْ] (ع مص) مردار شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || بوی گرفتن مردار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || زدن کسی را. || ترسانیدن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).